Danas je Sveti Nikola, ili Nikoljdan i to je najzastupljenija slava u Srbiji.
Sveti Nikola se smatra zaštitnikom dece, učenih ljudi, trgovaca, moreplovaca i putnika. Svetiteljev kult rasprostranjen je ne samo kod pravoslavaca, već i među katolicima, te je u drugim zemljama poznat i kao Božić Bata.
Sveti Nikola (Nikolaj Mirlikijski), čudotvorac, rođen je u maloazijskom gradu Patara, u današnjoj Turskoj. Umro je 19. (6) decembra 345. godine, sahranjen je u Sabornoj crkvi Mirlikijske mitropolije, a krajem 11. veka njegove mošti prenete su u Bari, u manastir Svetog Jovana Preteče. Osim što se spomen na dan smrti Svetog Nikole slavi 19. decembra, odnosno 6. decembra po gregorijanskom kalendaru, Sveti Nikola se proslavlja i 22. maja, u znak sećanja prenosa njegovih moštiju u Bari.
ŠTA KAŽU VEROVANJA
Svetog Nikolu su već za života smatrali svecem i prizivali u pomoć. Prema verovanju, on može da izleči svaku boljku. Mnoga čuda su se desila zbog njegovih moštiju koje mirotoče. Bolesni koji su mu se molili, kako kažu verovanja, uspeli su da povrate vid, prohodaju, a gluvima se vratio i sluh. Na današnji dan bi trebalo posaditi pšenicu, da bi izrasla do Božića.
1 komentar
Prema legendi je navodno Nikola, koji je u 4. veku bio biskup od Mira (sada u jugozapadnoj Turskoj), saznao da jedan meštanin nije imao novaca da svoje tri kćerke opreme mirazom. Tajno je ubacio u njihov stan kroz prozor ili kroz dimnjak komadiće zlata ili zlatnike koji su pali direktno u čarape, koje su bile obešene u blizini vatre da bi se sušile. Svi važni činioci legende sv. Nikole bili su dakle tu.
Deda Mraz, čovek bele brade u crvenoj bundi, sa šubarom i vrećom punom darova — simbolična je figura božićnog darivanja. Prvi put se pojavljuje slikovito prikazan sredinom 19. veka. Lik deda Mraza kao prijatelja dece pojavio se najpre u severnoj Nemačkoj a bio je prihvaćen i u drugim područjima. U anglosaksonskim zemljama, deda Mrazu odgovara, Santa Kluz, kao sledbenik svetog Nikole pojavljuje se bez kape i savijenog štapa.