Na današnji dan 1942. godine srpskog slikara Savu Šumanovića, majstora pejzaža, aktova i mrtve prirode, ustaše su streljale u Sremskoj Mitrovici u Drugom svetskom ratu, posle zverskog mučenja. Dugo je živeo u Parizu, a od 1930. u Šidu. Njegove velike kompozicije „Doručak na travi“ i „Pijana lađa“ spadaju među najznačajnija dela srpskog modernog slikarstva. Najznačajnija njegova dela nalaze u Narodnom muzeju u Beogradu, zbirci Pavla Beljanskog u Novom Sadu i u galeriji „Sava Šumanović“ u Šidu.
Sava je rođen 22. januara 1896. u Vinkovcima. Kada je imao samo četiri godine, porodica se preselila u Šid.
Pohađao je gimnaziju u Zemunu, gde se i zainteresovao za umetnost. Upisuje Višu školu za umjetnost i obrt u Zagrebu, 1914. godine. Školu završava četiri godine kasnije s najboljim ocenama, a u tom periodu počinje i javno da izlaže svoja dela.
U svojim ranim delima, Sava insistira na atmosferi i spretno koristi bojene senke i tanke slojeve boje. Pored slikarstva, bavio se i ilustracijom, grafikom i scenografijom. Njegovo slikarstvo u ovom periodu pokazuje uticaj secesije i simbolizma.
Sava je rođen 22. januara 1896. u Vinkovcima. Kada je imao samo četiri godine, porodica se preselila u Šid.
Pohađao je gimnaziju u Zemunu, gde se i zainteresovao za umetnost. Upisuje Višu školu za umjetnost i obrt u Zagrebu, 1914. godine. Školu završava četiri godine kasnije s najboljim ocenama, a u tom periodu počinje i javno da izlaže svoja dela.
U svojim ranim delima, Sava insistira na atmosferi i spretno koristi bojene senke i tanke slojeve boje. Pored slikarstva, bavio se i ilustracijom, grafikom i scenografijom. Njegovo slikarstvo u ovom periodu pokazuje uticaj secesije i simbolizma.
U Pariz se uputio u jesen 1920. godine. Tamo mu je učitelj bio istaknuti likovni pedagog Andre Lot. Uticaj kubizma se video u kasnijim Savinim radovima.
Nakon povratka iz Pariza živeo je i radio je u Zagrebu. Godine 1924. piše studije “Slikar o slikarstvu” i “Zašto volim Pusenovo slikarstvo”.
Ponovo odlazi u Pariz, 1925. godine gde prihvata uticaje Matisovog slikarstva.
Tokom boravka u Parizu nastala su njegova najznačajnija dela poput: “Luksemburški park”, “Crveni ćilim”, “Most na Seni”. Ova dela karakteriše poetski realizam i umereni koloristički ekspresionizam.
Po povratku u Šid, 1930. godine, slikao je samo lokalne pejzaže i aktove. Tri godine je radio na ciklusu “Šiđanke”, a kasnije i na ciklusu “Beračice”, posvećenom berbi grožđa.
Za vreme Drugog svetskog rata Šid je ušao u sastav Nezavisne Države Hrvatske. Pošto je ćirilica bila zabranjeno pismo, Sava se iz protesta nije potpisivao, samo je označavao godinu nastanka slike.
Na Veliku Gospojinu, 28. avgusta 1942. godine, Savu su, zajedno sa još 150 Srba iz Šida, oko 6 sati ujutru, uhapsile ustaše i odvele u Sremsku Mitrovicu.
Nakon mučenja, 30.avgusta su streljani.
Njemu u čast ustanovljena je slikarska nagrada Sava Šumanović.
