Mostovi su od uvek bili ponos jedne države, arhitektonskih i građevinskih stručnjaka. Takmičenje između graditelja ko će napraviti lepši, kvalitetniji, bolji, izdržljiviji i duži most je od pamtiveka.
Sremsku i Mačvansku Mitrovicu su, punih šest decenija, povezivala ukupno četiri pontonska mosta, pre nego što će, 1977, biti završen stalni drumski most.
Prvi pontonski most između dve Mitrovice, za potrebe austrougarske vojske, postavljen je 1914. godine, u blizini Žitnog trga. Trajao je svega nekoliko meseci. Kada su, 15. decembra, i poslednji okupatorski vojnici prešli na sremsku stranu, posle početnih poraza u Srbiji, taj most je odnešen, a rampe dignute u vazduh.
Drugi, takođe privremeni pontonski most je podignut novembra 1918. godine, na istom mestu gde i prethodni. Sagradili su ga pioniri Drinske divizije srpske vojske, od dereglija, drvene građe i raspoloživih plovnih objekata. Preko njega u Srem prešli oslobodioci, goneći ispred sebe ostatke austrijske vojske. Uklonjen je, verovatno, pre kraja zime 1919. godine.
Privremeni treći savski pontonski most, postavljen 1919. godine, trajo je duže od pola veka. Dopremljen iz Novog Sada, gde je taj grad povezivao sa Petrovaradinom, pontonac su vojne vlasti ustupile mitrovačkoj gradskoj opštini da se “privremeno postavi ovde na Savi, dok se ne bude izgradio stalni most“. Most je postavljen u blizini Žunterove građare – kod carinarnice i vojarne.
U međuvremenu, bilo je više bezuspešnih pokušaja da se u gradu postavi trajniji, gvozdeni most, dopremljen iz Šamca.
Konačno, prilikom povlačenja nemačke vojske, 1944, treći pontonski most je zapaljen, a Sremska i Mačvanska Mitrovica su nekoliko godina ostale bez ikakve veze.
Pontonski most za jednosmerni saobraćaj, četvrti po redu, izgrađen je 1951, bio je u prometu samo do 1965. godine.
Nakon nekoliko godina doneta je odluka o izgradnji stalnog drumskog mosta, u blizini industrijske zone, a on pušten u saobraćaj 19. novembra 1977. godine.
A od 1993, sremsku i mačvansku obalu Save povezuje još jedan stalni most, pešački, posvećen svetom Irineju.
Sremska Mitrovica i Mačvanska Mitrovica su prvi stalni most dobila 70ih godina prošlog veka, ali je on bio podignut na obodu grada, nekoliko kilometara udaljen od središta obe Mitrovice. Stoga je se potreba za novim mostom, koji bi povezao oba središta, ukazala veoma brzo. Gradnja današnjeg mosta započeta je krajem decembra 1990. godine, a završena krajem 1993. godine. Most je zvanično otvoren na Vidovdan 28. juna 1994. godine. Projekat mosta uradio je srpski akademik Nikola Hajdin.
Most je izgrađen na najužem delu Save pri njenom protoku kroz grad. Na ovom mestu reka pravi luk, što utiče na njeno suženje. Zbog ove okolnosti središta obe Mitrovice se nalaze na ovom mestu, pa se ovo postavilo kao veoma povoljno mesto za gradnju ovako dugog pešačkog mosta. Druga povoljna okolnost za postavljanje mosta na ovom mestu je položaj starijeg mosta za vozila na krajnjem istoku Sremske Mitrovice, u industrijskom području, što je bilo teškoća za svakodnevno kretanje ljudi iz mačvanskog dela opštine do gradskog središta.
Most Sv. Irineja povezuje Sremsku i Mačvansku Mitrovicu.
Dimenzije su mu omogućile da dobije laskavu titulu najvećeg pešačkog mosta u Evropi, sve dok nije u Švajcarkoj, u avgustu 2017.g. otvoren najduži viseći pečački most na svetu koji spaja gradove Zermatt i Grächen dužine 494 metra.
Most Sv. Irineja ima i tačku gde sa jednog mesta možete videti vrhove- krst, četiri crkve u gradu. Mesto nije obeleženo, na vama je da ga pronađete.
Sa ukupnom dužinom od 262,5 metara ovo je bio najduži viseći pešački most u Evropi, sve dok nije u Švajcarkoj, u avgustu 2017.g. otvoren najduži viseći pečački most na svetu koji spaja gradove Zermatt i Grächen dužine 494 metra. Ipak, sada je ovaj most je i najduži pešački most u Srbiji i na Balkanu.
Najduži most Evrope je most Vasko da Gama (Ponte Vasco da Gama) preko reke Tajo, dužine 17,2 km.
Most sv. Irineja se nalazi tačno na mestu nekadašnjeg starorimskog Artemidinog mosta, tada jedne od najvećih građevina antičkog Sirmijuma. Na njemu su u vreme progona hrišćana vršena pogubljenja ”sirmijumskih svetih mučenika”. Po jednom od njih, Sv. Irineju most je dobio ime.
