Sremska Mitrovica – Sve do pre skoro 20 godina Noćajci nisu imali svoju crkvu i odlazili su u Salaš Noćajski, tamo su obavljali venčanja, krštenja, išli na službe, ali zahvaljujući porodici Pačinski to se promenilo 1997. godine.
Noćaj se nalazi u severnom delu Mačve, po crkvenoj podeli pripada Šabačkoj eparhiji, a po građanskoj podeli pripada opštini Sremska Mitrovica.
Po nekim zapisima prvobitna crkva koja je postojala u Noćaju bila je sa samog početka 19. veka, od 1804. do 1809. godine i bila je posvećena Svetoj Trojici, odnosno silasku Svetog Duha na apostole. Ta crkva je srušena, ali je upravo zbog nje seoska slava, odnosno preslava Noćajaca Sveta Trojica.
Sadašnja crkva nosi naziv Svetih apostola Petra i Pavla. Izgrađena je za samo nekoliko meseci 1997. godine. Kamen temeljac je položen 24. maja na dan Svetog Kirila i Metodija, a sama gradnja je završena novembra iste godine.
“Crkva u Noćaju izgrađena je ekspresno zahvaljujući porodici Branislava Pačirski koji se kao dete zajedno sa svojim roditeljima iz Vojvodine preselio u Noćaj. Posle rata Branislav je otišao u Nemačku, a zatim i u Ameriku, da bi godinama kasnije hteo da se kroz izgradnju crkve oduži svom selu. Njegov sin se zvao Petar, a na osnovu ktitorskog prava njegova želja je ispunjena, a to je da crkva slavi Svete apostole Petra i Pavla 12. jula”, vraća se unazad skoro dvadeset godina Ivan Radović, sveštenik u Noćaju.
On na samom početku objašnjava da je crkva osveštana arhijerejskim osvećenjem 1998. godine, baš na dan hramovne slave i tom prilikom položen je prvi sveštenik Goran Jović, koji je sada paroh u Badovincima. Drugi sveštenik je bio Vladimir Stanimirović, koji su tu zadržao jako kratko, a njega je nasledio upravo sveštenik Ivan. On je dužnost parohijskog sveštenika u Noćaju primio 23. novembra 2002. godine i do danas obavlja tu dužnost.
Za razliku od većine crkava na teritoriji Vojvodine koje su rađene u baroknom stilu crkva u Noćaju je rađena u vizantijskom stilu, taj stil odlukuju dve izražene kupole, kao i realističnije freskopisanje.
“Za Vojvodinu je karakterističan barokni stil i to još iz doba Majke Terezije, tamo su gledali da kada se dižu pravoslavne svetinje one budu u stilu u kom su rađene rimokatolički hramovi. To nije slučaj sa našom crkvom, ona je u vizantijskom stilu koji između ostalog karakteristše realistično prikazivanje svetaca na freskama, one su verodostojnije, jer ikonopisac gleda da naslika svece baš onako kako su oni izgledali. Naša crkva freskopisana je kompletno i to je obavljeno tokom 2001. i 2002. godine. Većinu radova je izveo čuveni slikar Marunić, a priveo ih kraju Miodrag Šumarac. Ikonostas u crkvi je takođe urađen u vizantijskom stilu i to je rad Tarlanovića iz Mačvanskog Prnjavora”, priča sveštenik Ivan.
Svoje mesto u hramu dobila je i porodica Pačinski zahvaljujući kojoj je crkva izgrađena. Na žalost svi članovi te porodice su preminuli, Branislav je preminuo 2001. godine, njegov sin Petar, koji se nije ženio i nije imao dece, umro je godinu dana kasnije, a prošle godine u oktobru mesecu preminula je i ktitorka Katarina Pačirski.
“Kao uspomena na porodicu Pačirski, čija loza se na žalost nije produžila, i činjenicu da su oni gradili ovu crkvu, napravljena je takozvana ktitorkska kompozicija koja se nalazi odmah na ulasku u crkvu na zidu sa leve strane. Tu je naslikana porodica Pačinski koja hram drži u rukama i prinosi ga apostolima Petru i Pavlu, jer svaka crkva ili molitveni objekat se radi ne u slavu ljudi nego u slavu božiju”, priča Sveštenik Ivan.
U toku izgradnje crkve, dalje objašnjava sveštenik, bilo je nekoliko propusta, ali to je sanirano 2013. godine. Ta popravka, prema rečima Ivana, iziskivala je veća novčana sredstva, negde oko 800.000 dinara, koje crkvena opština nije imala. Međutim zahvaljujući tadašnjem gradonačelniku Sremske Mitrovice Branislavu Nedimoviću, a posredstvom Noćajca Nebojše Ognjenovića novac je obezbeđen i odrađena je popravka crkve koja je od tada kompletno zaštićena.
Pored Nedimovića i Ognjenovića veliku zahvalnost sveštenik Ivan je iskazao i prema Miodragu Tojiću koji je dao izuzetan doprinos održavanju samog hrama i podizanju parohijskog doma 2009. godine.
