SREMSKA MITROVICA. Na Fruškoj gori je izgrađeno 35 pravoslavnih manastira, od kojih je sačuvano 17, dok su dva manastira nastala u skorije vreme. Po istorijskim podacima većina manastira je nastala u periodu od XV do XVIII veka. Svi manastiri su smešteni na području od 50 km dužine i 10 km širine.
Šire područje Fruške gore od davnina je bilo bogato svetilištima, a tokom 16. i 17. veka na ovom prostoru je zabeleženo 35 manastira. Od vremena nastanka ovi manastiri nebrojeno puta su pljačkani, rušeni i napuštani, a najozbiljnije su stradali tokom Drugog svetskog rata. Nekoliko manastira je teško oštećeno i tokom NATO bombardovanja 1999.
Međutim, zahvaljujući veri i ljubavi prema pravoslavlju ovi manastiri žive i živeće za buduća pokolenja.
Manastir Vranjaš pripada sremskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve. U prelepom ambijentu u uvali između sela Grgurevci i Manđelos 2010. godine postavljeni su temelji najmlađem fruškogorskom manastiru koji je posvećen Svetom Vasiliju Ostroškom.
Gradnja hrama je trajala do 2014. godine.
Divna drvena crkva izgrađena od norveškog belog bora i čamovine i svojom arhitekturom odudara od ostalih fruškogorskih manastirskih crkvi, što ga čini posebnim. Crkva je napravljena iznad izvora, a konaci oko manastira su i dalje u izgradnji.
Jednostavna crkva, umesto kamenih zidova ima plemenito drvo, pa deluje kao da je oduvek tu bila skrivena u fruškogorskim šumama na njenim obroncima. Pod Crkvom teče neprestano voda oko koje je narod saborovao i svetkovao.
Prelepa drvena crkva izgrađena od norveškog belog bora i čamovine i svojom arhitekturom odudara od ostalih fruškogorskih manastirskih crkvi, što ga čini posebnim.
Ktitor ove svetinje g. Milan Milanković iz malenog mesta Brodac (Republika Srpska) odlikovan je na predlog Episkopa sremskog g. Vasilija, a po odluci Svetog Arhijerejskog Sinoda, ordenom Svetog Save, Njegova kći, mala Milena u trinaestoj godini zanemoćala je na ovom svetom mestu i na putu do bolnice usnula u Gospodu. Malu Milenu doživljavamo kao ktitora ove svetinje.
