Sava Šumanović (Vinkovci, 22. januar 1896 – Sremska Mitrovica, 30. avgust 1942) jedan je od najvećih srpskih slikara svih vremena. Realnu gimnaziju završio je u Zemunu, a Višu školu za umjetnost i obrt u Zagrebu, gde je i priredio prvu samostalnu izložbu 1918. godine.
U jesen 1920. godine odlazi u Pariz, gde se usavršava na Akademiji kod istaknutog umetnika Andre Lota. Tada nastaju najznačajnije kubistički orijentisane slike u istoriji našeg slikarstva: Skulptor u ateljeu, Mrtva priroda sa satom, Mornar na molu, Lučki agent. Nakon Pariza se vraća u Zagreb, gde piše eseje Slikar o slikarstvu i Zašto volim Pusenovo slikarstvo, veoma značajne za razumevanje njegovih ideja i umetnosti.
Ponovo odlazi u Pariz 1925, gde izlaže na Jesenjem salonu 1926. Tada nastaje Doručak na travi, autoportret sa četiri akta u predelu. Učestvuje i u oslikavanju kultne kafane „La Coupole” 1927, a iste godine je naslikao i sliku Pijani brod, koju je izložio na Salonu nezavisnih.
U Šid se vraća 1928. godine, slika prve pejzaže iz „Sremske krajine”, okoline Šida, na kojima beleži jedinstvenu svetlost zavičaja. U jesen 1928. u Beogradu izlaže slike nastale u Parizu, a izložba dobro prolazi i kod kritike i kod publike. Ponovo odlazi u Pariz, gde stvara remek dela: Crveni ćilim, Ležeći ženski akt, Luksemburški park u Parizu.
martu 1930. godine vraća se u Šid. Slika aktove po skicama koje je doneo iz Pariza i pejzaže iz svoje okoline. Ove teme ostaju dominantne u njegovom radu do samog kraja. U septembru 1939. u Beogradu organizuje veliku samostalnu izložbu na kojoj izlaže 410 slika. Zadovoljan uspehom izložbe, nastavlja da radi sa velikim poletom, uprkos ratu.
Šid 1941. godine ulazi u sastav Nezavisne države Hrvatske. U jednoj besmislenoj ustaškoj akciji na Veliku Gospojinu 1942. Sava Šumanović je uhapšen i streljan sa grupom Šiđana u Sremskoj Mitrovici, gde je i sahranjen u zajedničkoj grobnici.
